Przejdź do treści strony

 

Integrowana Ochrona Roślin Uprawnych

   

Integrowana metoda ograniczania szkodników

Gatunkami występującymi na terenie Polski i zagrażającymi pszenicy są: mszyce, skrzypionki i pryszczarki. W niektórych rejonach obserwuje się również masowe pojawy łokasia garbatka, ploniarek, wciornastków, miniarek oraz rolnic.


Najważniejszym szkodnikiem pszenicy jest mszyca. Mszyce obniżają wartość plonu pszenicy oraz wpływają na jakość ziarna poprzez obniżenie wartości niektórych aminokwasów, co powoduje spadek wartości wypiekowej mąki. Oprócz szkodliwości bezpośredniej jest też szkodliwość pośrednia. Mszyce wydzielają słodką spadź, na której rozwijają się grzyby sadzakowe wytwarzające groźne dla ludzi i zwierząt mikotoksyny. Spadź i grzyby sadzakowe ograniczają także powierzchnię asymilacyjną roślin. Szkodliwością pośrednią jest również przenoszenie wirusów roślinnych przez mszyce występujące na pszenicy.

Nadzorowane zwalczanie szkodników polega na:

  • przeprowadzaniu regularnych lustracji upraw
  • identyfikacji i ocenie liczebności występujących szkodników i ich wrogów naturalnych
  • podejmowaniu decyzji o przeprowadzaniu zabiegu chemicznego jedynie wtedy, gdy liczebność szkodników przekracza próg ekonomicznej szkodliwości, a nie występują warunki, które w naturalny sposób mogłyby ograniczyć liczebność szkodnika.

O nadzorowanym zwalczaniu możemy mówić wtedy, gdy potrafimy rozpoznać szkodniki, ich stadia rozwojowe, dobrze znamy środki ochrony roślin oraz dysponujemy odpowiednią aparaturą do wykonywania zabiegów.

Należy pamiętać, że integrowana ochrona polega na wykorzystaniu wszelkich dostępnych metod zwalczania szkodników tak, aby do minimum ograniczyć stosowanie insektycydów. Należy tak kierować liczebnością szkodników, aby utrzymać ich liczebność populacji na poziomie niższym od progu ekonomicznej szkodliwości. Bardzo ważna jest profilaktyka. Do zalecanych niechemicznych metod zalicza się metody agrotechniczne, biologiczne, fizyczne, mechaniczne i hodowlane. Każda z tych metod może znaleźć zastosowanie w konkretnej sytuacji, w odniesieniu do określonego szkodnika i okazać się skuteczna jako zabieg jedyny lub powiązany z innym.